Eikenstrub: door Frits Hollander
De geboorte van een nieuwe dag
Karelien en ik hebben 10 jaar in Vaassen gewoond. Op een 1e Kerstdag zijn wij in alle vroegte, het was nog nacht, naar te Gortelsche heide gereden. Eén van de plaats in Nederland waar het nog écht donker en stil is. Er was geen ster of maan te zien. De contouren van berken, eiken en eikenstrubben, voormalig eiken hakhout, zag je amper. Evenals de contouren van de vliegden, een grove den, die als zaad is komen aanvliegen en is opgegroeid tussen de heideplantjes. De temperatuur was aangenaam voor de tijd van het jaar. Het regende niet. Het leek of je was omhuld door een zwarte deken. Aan de rand van het bos roepen 2 bosuilen naar elkaar. Bosuilen zijn er vroeg bij. Zij zijn in januari al bezig met de opvoeding van jongen. Op een halfverlicht boerenerf blaft een hond.
De tijd tikt verder. Er kraait een haan. Nog één en nog één. De macho's strijden om 'haantje-de-voorste' te zijn. Plotseling ontstaat er aan de oostelijke horizon, boven de heide, een heldere witte streep, alsof iemand een tl-buis heeft aangedaan. Steeds meer licht zoekt z'n weg, vanuit de duisternis van de aarde naarboven en verdrijft de nacht.
De contouren van berken, dennen en eiken hakhout worden steeds duidelijker. De geboorte van het licht en de geboorte van een nieuwe dag Daarna rijden we zwijgend naar huis om de opgedane indrukken te verwerken. Een boeiende ervaring!